Hai uns meses escribín un artigo para Coralia que quixen chamar "Encargos de amor".
Todo naceu querendo cumprir unha manda que me fixera Nieves Modia e que levaba agochada, nalgún lugar do cerebro, agardando o día de poñerme a escribir. "Fai que queiran o país" dicíamo unha muller que morreu como as románticas, de amor, e marchou detrás de Bernal porque a vida lle perdera cor coa súa perda.
Encargos de amor, fora tamén o que Gustavo Martín Garzo me puxera na dedicatoria de El libro de los encargos: "Que todos los encargos sexan de amor".
Desa maneira comezou un longo texto que coma un cabo se vai anoando e repartindo en anacos que serán as entradas deste blog.
Comezamos cunha foto en branco e negro desa Compostela pétrea rodeada pola selva que pode ser a de Esmelle, na que a arboleda semella galopar e as torres se alzan estilizadas e maxestosas como destino. O país das marabillas estaba aquí, dende sempre, vírano os ollos limpos, Cunqueiro e Torrente, vírao Gabo dende o outro lado do mar, Valle e todos/as as que conseguiran emocionarnos.